De buikenserie is voor mij een manier om mijn fascinatie voor huid, plooi en schaduw te onderzoeken die zich afspeelt op ‘tastelijk’ niveau. Het dichtbij komen, kunnen aanschouwen zonder oordeel, vrij zijn van conventies over wat je wel en niet mag schilderen. Ik waardeer de kwetsbaarheid enorm die men durft toe te laten wanneer ik hen vraag met shirt omhoog op een stoel te gaan zitten in een zo ontspannen mogelijke houding (hoe je ‘s avonds op de bank voor de TV zit wanneer niemand op je let of je je buik wel inhoud).
